Kiedy spotykasz na ulicy, w pracy lub sklepie chłopaka, który jest ubrany jak dziewczyna, prawdopodobnie masz do czynienia z osobą transpłciową lub niebinarną. Choć w Polsce coraz więcej mówi się na temat osób z transpłciowością i niebirnarnością, ciągle spotykają się one z brakiem zrozumienia, a nawet agresją. To wzmaga u nich dysforię płciową i powoduje, że czują się marginalizowane.
Zobacz: Bransoletka feng shui – jak używać, jak nosić, co oznacza, czy to działa, opinie, forum
Chłopak ubrany jak dziewczyna – czyli pomysł na siebie?
Nie. Chłopak ubrany jak dziewczyna, to ani pomysł na siebie ani wymysł. Prawdopodobnie spotkałeś na swojej drodze osobę transpłciową lub niebinarną. Co to właściwie oznacza?
Osoba transpłciowa to taka, która nie utożsamia się z płcią, która została jej nadana przy urodzeniu. Jej tożsamość płciowa jest inna niż płeć oznaczona w akcie urodzenia i wszelkiej dokumentacji.
Osoba niebinarna to z kolei osoba, której tożsamość płciowa jest inna niż kobieta lub mężczyzna. Może być apłciowa (agender), neutralna płciowo (genderneutral) lub płynna płciowo (genderfluid), czyli odczuwać przynależność z daną płcią czasowo.
Chłopak ubrany jak dziewczyna – czy to oznacza geja?
Po raz kolejny nie. Tożsamość płciowa, czyli to kim czuje się dana osoba i jej orientacja psychoseksualna to dwie odrębne sprawy. Osoby transpłciowe oraz niebinarne mogą być heteroseksualne, biseksualne i homoseksualne. Mogą również być panseksualne lub aseksualne.
Nie wszystkie osoby transpłciowe oraz niebinarne będą się dla nas wyróżniać wyglądem. Wiele z nich, często z uwagi na brak akceptacji ze strony środowiska, żyje w schemacie płci nadanej przy narodzinach. Niektóre zaś nie potrzebują takiej zewnętrznej manifestacji i pozostają przy tradycyjnym wyglądzie i ubiorze.
Chłopak ubrany jak dziewczyna – szanujmy każdego
Jeśli poznałeś osobę transpłciową, postaraj się przestrzegać kilku zasad, które będą dowodzić tego, że tę osobę akceptujesz i rozumiesz:
- Zwracaj się do niej imieniem/pseudonimem, którym się przedstawiła, nawet jeśli znasz jej inne imię z dokumentów.
Dla osób transpłciowych biologiczne imię to deadname, który nie odpowiada temu, jak i kim się czują.
- Używaj zaimków i końcówek fleksyjnych zgodnych z jej tożsamością płciową. Osoby niebinarne mają z tym szczególny problem, ponieważ język polski nie ułatwia im życia (np. zamiast starałem/starałam się mówią starałom się), ale próbują sobie z tym radzić – szanuj to.
- Jeśli się pomyliłeś – po prostu przeproś. Gdy ciebie przez pomyłkę ktoś nazwie Wojtkiem, a masz na imię Tomek, przeprasza i kontynuuje rozmowę. Powinieneś zdobyć się na to samo, zwłaszcza że mogłeś nie wiedzieć o zmianie, która zaszła w osobie znanej ci wcześniej pod innym imieniem.
- Nie wiesz? Pytaj. Zawsze możesz zapytać: jak mogę się do ciebie zwracać? Najlepiej postawić sprawę jasno, to w przyszłości pozwoli komunikować się bez sprawiania komuś przykrości.
Czasami osoby transpłciowe decydują się na tranzycję. Dotyczy ona trzech obszarów:
- społecznego,
- medycznego (zawsze mówimy o korekcie, a nie o zmianie płci),
- prawnego (skomplikowana procedura, w której trzeba pozwać własnych rodziców).
Wielu z nich nie stać jednak na tę skomplikowaną procedurę. Czasem nie mają wsparcia w rodzicach, którzy mogliby im przejść przez tranzycję. Tym samym może zdarzyć się, że za pomocą wyglądu (ubrania, makijaż, fryzura) będą manifestować swoje uczucia.
Zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób transpłciowość i niebinarność to nie zaburzenie. Wprowadzona 1 stycznia 2022 roku ICD-11 definiuje też pojęcia dysforii płciowej i niezgodności płciowej.
Nad zmianą ogólnej postawy społeczeństwa i przede wszystkim edukacją społeczeństwa pracuje wiele fundacji, ale nie jest to łatwe. Szczególnie w niewielkich miejscowościach osoby trans czują się wyobcowane i trudno im znaleźć akceptację w środowisku, w którym żyją. W dużych miastach sytuacja jest znacznie lepsza.
Zobacz: Zimzalabim – co to? Co oznacza?
